ROTTWEILER

Wróć

Rottweiler

Rottweilery (zwane rotties) to duże, zwarte psy o charakterystycznym, jednolitym, czarnym umaszczeniu z wyraźnie zarysowanymi, rdzawymi znaczeniami. Są silne i mocne, adekwatnie do swojego rozmiaru oraz bardzo zwinne, z łatwością skaczą i biegają. Dorosła suka mierzy 58-64 cm i waży około 38 kg, a pies 63-69 cm i waży około 50 kg.

Charakter rasy rottweiler

Rottweiler to pies pewny siebie, zrównoważony, z temperamentem i pasją do pracy, który nie lubi bezczynności. Nie straszny mu długotrwały wysiłek fizyczny i psychiczny, a jednocześnie potrafi skupić się na zadaniu. Choć wyróżnia go silny popęd walki i duże poczucie własności, to prawidłowo wychowany i traktowany jak pełnoprawny członek rodziny jest przewidywalny. Kocha właściciela, jest lojalny wobec domowników, zaakceptuje też gości. Bez problemu odda właścicielowi kość czy ulubioną zabawkę, ale z determinacją broni jego rzeczy i swojego terenu przed obcymi. Wysoki próg pobudzenia sprawia, że nie daje się łatwo wyprowadzić z równowagi, ale gdy to nastąpi, reaguje szybko i gwałtownie. Rottweiler dobrze dogaduje się z dziećmi. W jego naturze leży ochrona słabszych członków stada, dlatego w jego towarzystwie maluchom włos z głowy nie spadnie. Ma to jednak także złe strony, bo bywa nadopiekuńczy i może uznać postronne osoby za zagrożenie. Należy pamiętać, aby kontakty z dziećmi zawsze odbywały się pod nadzorem dorosłych, co oznacza, że nie mogą one też samodzielnie wyprowadzać go na spacery. Rottweiler podporządkuje się tylko konsekwentnemu, spokojnemu i asertywnemu właścicielowi, który umie narzucić mu swoją wolę bez uciekania się do przemocy. W rasie występuje duży dymorfizm płciowy. Suki różnią się od psów nie tylko fizycznie, ale również psychicznie – na ogół są spokojniejsze i łatwiejsze do wychowania.

Umiejętności

Dawniej rottweiler pomagał w ochronie stad i był także psem stróżującym i pociągowym. Dzisiaj jest towarzyszem i obrońcą rodziny. Policja i wojsko w niektórych krajach używają go jako psa służbowego. Pojedyncze czworonogi tej rasy pracują w ratownictwie, a w Stanach Zjednoczonych wykorzystuje się je w dogoterapii. Rottweiler sprawdzi się w szkoleniu PT (pies towarzyszący) i IPO (pies obronny).

Szkolenie i wychowanie

Rottweiler jest inteligentny i łatwo nawiązać z nim kontakt. Chętnie się uczy, lubi pracę z człowiekiem i nowe wyzwania. Szybko przyswaja komendy, wymaga jednak indywidualnego podejścia i pozytywnej motywacji. Ze względu na swoje rozmiary i silny charakter powinien jak najwcześniej poznać podstawowe zasady posłuszeństwa, najlepiej w psim przedszkolu. Szczenięta rasy rottweiler od początku potrzebują prostych i zrozumiałych reguł. Trzeba wychowywać je konsekwentnie, ale nie ostro. Ważna jest prawidłowa socjalizacja. Muszą poznawać różne miejsca, nowe sytuacje, ludzi i inne psy. Do pierwszego roku życia należy unikać schodów i śliskich powierzchni, wymuszonego ruchu (np. biegania przy rowerze), czy intensywnych zabaw z dorosłymi pobratymcami. Warto nauczyć rottweiler odpoczywania po jedzeniu (ryzyko skrętu żołądka), w czym pomoże klatka. Przyda się ona także na wystawach, zawodach czy podczas podróży. Pod okiem doświadczonego i znającego specyfikę rasy pozoranta można ćwiczyć z psem tej rasy IPO, jeśli właściciel ma pełną kontrolę nad podopiecznym.

Zdrowie rasy rottweiler

Rottweilerowi nie przeszkadzają mróz, śnieg czy wilgoć, ale nie przepada za upałami. Latem chętnie spędza czas na zabawach w wodzie – świetnie pływa – i szuka chłodniejszych miejsc do odpoczynku. Treningi lepiej odbywać wtedy wcześnie rano lub wieczorem. Jak większość dużych psów rottweiler ma predyspozycje do dysplazji stawów biodrowych i łokciowych. Do wymogów hodowlanych należy prześwietlenie stawów biodrowych pod kątem występowania tego schorzenia (dopuszczalne wyniki to A – normalne stawy biodrowe, i B – prawie normalne stawy biodrowe). RTG łokci nie jest wymagany, ale coraz więcej hodowców decyduje się także na to badanie. W okresie dorastania – zwłaszcza u samców – może się przytrafić enostoza, czyli młodzieńcze zapalenie kości. Zdarzają się wady powiek – entropium (podwinięcie) i ektropium (wywinięcie), które często wymagają korekty chirurgicznej. Czasami dochodzi do zapaleń uszu. Niekiedy pojawiają się rozszerzenie i skręt żołądka, problemy skórne, kardiologiczne i nowotwory (najczęściej występuje osteosarcoma, czyli kostniakomięsak). Szczenięta rottweilerów wykazują większą niż inne rasy wrażliwość na parwowirozę (wirusowe zapalenie jelit), dlatego ważne jest przestrzeganie kalendarza szczepień.

Żywienie

Rottweiler ma zwykle dobry apetyt i często skłonności do tycia, dlatego pożywienie dostosowujemy do jego wieku i trybu życia. Można podawać wysokogatunkową suchą karmę dla dużych ras z dodatkiem chondroityny i glukozaminy lub samodzielnie przygotowywać jedzenie, uzupełniając je odpowiednimi preparatami wapniowo-witaminowymi, mineralnymi i chroniącymi stawy. Szczenięta muszą być dobrze żywione, ale trzeba dbać o to, by zbyt szybko nie przybierały na wadze, bo może to mieć niekorzystny wpływ na kości i stawy. Menu rosnącego rottweilera powinno być bogate w białko oraz preparaty wspomagające rozwój i ochronę chrząstki stawowej. Z kolei podawanie podrobów czy mięsa wołowego bez kości podnosi poziom fosforu w organizmie, co prowadzi do zaburzenia gospodarki mineralnej. Dlatego warto robić kontrolne badania poziomu wapnia i fosforu we krwi i w razie potrzeby uzupełniać niedobory po konsultacji z lekarzem weterynarii. Dzienną porcję dla dorosłego rottweilera należy podzielić na co najmniej dwa posiłki, które podaje się o stałych porach. Po jedzeniu pies powinien przynajmniej przez godzinę odpoczywać.

Pielęgnacja

Krótka szata rottweilera jest łatwa w pielęgnacji. Pies ten linieje umiarkowanie dwa razy w roku, choć niewielkie ilości sierści może gubić przez cały czas. Wystarczy go wyczesać raz na tydzień, jedynie w okresie wymiany okrywy włosowej warto to robić codziennie. Najlepiej zacząć od szczotki z twardego włosia, którą usuwamy kurz i drobne zanieczyszczenia, a następnie posłużyć się dość gęstym metalowym grzebieniem. Po zabiegu można sierść psa przetrzeć wilgotnym ręcznikiem. Rottweilera kąpiemy w miarę potrzeby w dobrej jakości szamponach dla psów krótkowłosych. Można używać kosmetyków hipoalergicznych. Trzeba też systematycznie sprawdzać uszy, przemywać oczy, usuwać kamień nazębny i skracać pazury, jeśli pies sam ich nie ściera. Nie należy kąpać czworonoga tuż przed pokazem, ponieważ szampon pozbawia włosy naturalnej warstwy tłuszczu i w efekcie mogą się one wydawać zbyt miękkie. Dorosłego rottweilera wystawiamy w łańcuszku i na napiętej smyczy. Na ringu powinien zaprezentować temperament psa pracującego, wydajny kłus i doskonale umięśnione ciało.