PUDEL

Wróć

Pudel

Pudle bez wątpienia należą do najbardziej eleganckich i dumnych ras na świecie. Harmonijne proporcje, płynne ruchy i pokręcona lub wystylizowana szata nadają pudlowi dodatkowo majestatycznego charakteru. Sierść pudla jest miękka, wełnista i gęsta. Nie podlega okresowej wymianie i nieprzerwanie rośnie, dlatego też należy ją koniecznie regularnie strzyc. Jak fryzura będzie ostatecznie wyglądać, zależy głównie od kreatywności właściciela. Z natury pudle należą do psów długo- i szorstkowłosych. Sposobów cięcia jest równie wiele, co wariantów umaszczenia sierści pudla – tak szerokiej gamy barwnej próżno szukać u jakiejkolwiek innej rasy: Spektrum sięga od czerni, przez srebra, szarości i biele po brązowy, płowy i morelowy. Każdy wariant umaszczenia powinien być przy tym tak równy, jak to tylko możliwe. Pomimo różnych wielkości wszystkie rodzaje pudli dzielą te same cechy wyglądu. Długa, prostolinijna głowa i lekko ukośnie osadzone oczy nadają pudlom rysu dostojeństwa i pewności siebie. Typowe dla tej rasy są również dość krótkie plecy w stosunku do długich nóg. Ogon osadzony jest wysoko, w czasie ruchu nastawiony w górę i lekko wygięty. Tylne łapy są muskularne, w przeszłości często były strzyżone do zera dla większego komfortu podczas sprawowania zadań jako myśliwskie psy wodne. Strzyżenie linii pleców aż po tylne łapy z biegiem lat stawało się coraz bardziej fantazyjne. Na pokazach wystawia się do dziś przede wszystkim w określony sposób ostrzyżone pudle, w warunkach domowych jednak coraz częściej spotyka się pudle z szatą w jej pełnej krasie – naturalną i kręconą.

Charakter

Miłośnicy pudli często wypowiadają się o tej rasie, że jest najinteligentniejszą rasą na świecie. Nie są to słowa rzucone na wiatr, gdyż pudle faktycznie zaliczane są do psów o wyjątkowych zdolnościach umysłowych i w tresurze. Najbardziej znany sposób przedstawicieli tej rasy, pudel duży Munito II, występujący w XIX wieku w cyrkach i na jarmarkach, według podań potrafił nawet literować i liczyć. Czy takie przypadki dziś się zdarzają, trudno powiedzieć, jednak z całą pewnością pudle uczą się ponadprzeciętnie szybko i posiadają doskonałą pamięć. Na przykład, ten inteligentny czworonogów jest w stanie zapamiętać dokładnie nazwy swoich zabawek i poproszony przyniesie dokładnie ten przedmiot, o który chodzi. Dzięki inteligencji i zdolności szybkiego uczenia się, które idą w parze z lojalnością i przyjaznym usposobieniem wobec człowieka, pudle doskonale sprawdzają się w wielu zadaniach i funkcjach. Pudel może z powodzeniem zostać psem ratownikiem, przewodnikiem, psem ochronnym, terapeutycznym lub po prostu przyjacielem rodziny. Psy tej rasy cechuje ponadto zdolność do przystosowywania się do różnych sytuacji, dlatego uchodzą za zwierzęta, które można zabierać ze sobą bez obaw niemal wszędzie. Wobec ludzi są otwarte i przyjacielskie. Ponadto są empatyczne, mają łagodne usposobienie, na obce osoby reagują ze spokojem, najczęściej bardzo przyjaźnie – stąd ich powszechne zastosowanie jako psy terapeutyczne. Nie dziwi także fakt, że pudle często są psami rodzinnymi. We współżyciu z ludzką rodziną pudle okazują się być oddane, żywotne i skore do zabaw i interakcji – chętnie pobiegają za piłką i przyniosą patyk. Pomimo posłuszeństwa i wierności swojemu człowiekowi pudel pozostaje psem o silnej osobowości i uwielbia znajdować się w centrum uwagi. Jednak otaczających go ludzi nigdy nie postrzega jako konkurencję, a raczej jako jak najbardziej pożądaną publiczność. Agresywne szczekanie czy gryzienie to zachowania obce dla przyjacielskiego pudla. Podobnie przy spotkaniach z innymi psami. Jednakże tego przywiązującego się do właściciela i kochającego publikę psa najlepiej trzymać jako jedyne zwierzę domowe, gdyż wymaga on naprawdę bardzo wiele zainteresowania. Z uwagi na jego chęć do nauki, która towarzyszy mu już w wieku szczenięcym, pudla wychowuje się z reguły bez problemów.

Historia

Dokładnego pochodzenia pudli nie udało się stwierdzić. Prawdopodobnie już w Antyku, w Cesarstwie Rzymskim i starożytnej Persji, znane były psy o podobnym wyglądzie. W Średniowieczu psy z lokami spotykane były ponoć zarówno w Rosji i na Węgrzech, jak i we Francji i w Niemczech. Spór o kraj pochodzenia pudla zakończył się dopiero w latach trzydziestych ubiegłego wieku, kiedy to FCI uznała pudla za samodzielną rasę i wprowadziła z numerem 172 do swojego katalogu. Wówczas uzgodniono, że w rubryce z krajem pochodzenia rasy będzie widnieć Francja. Nazwa rasy w języku francuskim Caniche związana jest ściśle z jej pierwotnym zastosowaniem. Określenie to wywodzi się od słowa cane, które oznacza kaczkę. Od XIV wieku pudle wykorzystywane były przede wszystkim w polowaniach na dzikie ptactwo. Z licznych podań oraz obrazów z epoki renesansu wywnioskować można, że charakterystyczne psy z kręconym włosiem towarzyszyły myśliwym najczęściej w polowaniach na ptaki wodne (zwłaszcza kaczki). Celową hodowlę tej inteligentnej i wiernej rasy rozpoczęto w początkach XX wieku. Ze względu na łatwość z jaką dawały się tresować oraz ich wrodzoną chęć do nauki i publicznych wystąpień pudle często wykorzystywane były w pokazach cyrkowych. W procesie hodowlanych starań wykształciły się w końcu pudle duży, średni i miniaturowy, i za sprawą swojego wyglądu i usposobienia szybko zyskały popularność wśród miłośników psów. Z psów łowczych stawały się uznanymi psami rodzinnymi i towarzyszącymi. Po zakończeniu II Wojny Światowej pudle przeżywały po raz drugi okres największej popularności jako psy rodzinne. W latach 50. i 60. zdetronizowały nawet uwielbiane owczarki niemieckie. Posiadaczami dumnych i eleganckich pudli były także znane osobistości, na przykład Maria Callas, Grace Kelly, Winston Churchill, Thomas Mann czy John Steinbeck.

Hodowla i zdrowie

W hodowlanej historii rasy pudle występowały w najróżniejszych wielkościach i umaszczeniach, jednak zawsze cechować je powinny chęć do nauki, wierność i inteligencja. Jako pies rodzinny pudel nie musiał trudnić się łowiectwem, dlaczego też dziś pudle nie wykazują już ku temu szczególnych zdolności, a instynktu łowczego nie odczuwają praktycznie wcale. Jedyne co łączy dzisiejsze pudle z przeznaczeniem ich przodków to zamiłowanie do aportowania. W dzisiejszych hodowlach nacisk kładziony jest przede wszystkim na zdrowie i wydłużenie długości życia pudli. Jednakże niestety również u pudli odnotowuje się szereg typowych dla rasy chorób dziedzicznych, których częstotliwość występowania potęguje fakt, że niektórzy hodowcy przy wyborze osobników do rozrodu stawiają na pierwszym miejscu ich wygląd zamiast kondycji zdrowotnej. Do najczęściej dziedziczonych przez pudle chorób należą choroby stawów oraz schorzenia oczu, na przykład postępujący zanik siatkówki lub jaskra – obie mogą doprowadzić do utraty wzroku. W ostatnich latach ryzyko dziedziczenia wyżej wymienionych problemów dzięki bardziej odpowiedzialnym decyzjom hodowców na szczęście znacznie zmalało. Tym ważniejsze jest więc, by kupować rasowe pudle wyłącznie od zrzeszonych, profesjonalnych hodowców. Jeśli interesujesz się zakupem szczenięcia rasy pudel, koniecznie dowiedz się wszystkiego o upatrzonej hodowli, warunkach, jakie w niej panują i przeprowadzanych kontrolach zdrowotnych. Profesjonalni hodowcy stosują się do standardów rasy i są członkami związku hodowców. Mają na uwadze nie tylko zdrowie szczeniąt, ale także ich rodziców i bliskich krewnych, gdyż przecież kondycja zdrowotna przodków odbija się na zdrowiu potomków. Inną wskazówką kompetencji hodowcy jest cena szczeniaczków, która za pudla królewskiego powinna wynosić od 3500 do 5000 zł. Sprzedawców oferujących „okazyjne ceny” unikaj. Nierzadko oszczędność taką przypłacić trzeba potem wydatkami na wizyty u lekarzy weterynarii, nie wspominając już o cierpieniu zwierzęcia.

Pielęgnacja

Odpowiednia pielęgnacja jest również niezwykle istotna w staraniach o zdrowe utrzymanie psa. Sierść powinna być szczotkowana kilka razy w tygodniu, by zapobiec powstawaniu kołtunów. Pudle nie linieją, dlatego też wymagają regularnego strzyżenia maszynką dla psa. Jak fryzura pudla będzie wyglądała, zależy jedynie od kreatywności właściciela. By zapobiegać chorobom lub odpowiednio wcześnie je rozpoznać, należy regularnie kontrolować stan zębów, oczu i uszu psa. Do pielęgnacji należy ponadto skracanie pazurów.

Pożywienie dla pudla

Do utrzymania dobrego zdrowia pudla przyczynia się naturalnie również odpowiednie, wysokowartościowe pożywienie. Jakiej diety Twój pudel jednak dokładnie potrzebuje, zależy od różnych czynników. Wiek, waga, poziom aktywności fizycznej i stan zdrowia powinny przy wyborze pożywienia zawsze być uwzględniane. Możesz sięgnąć po karmę suchą, mokrą lub pożywienie surowe. Dobrą karmę rozpoznasz po jej wyważonej recepturze. Przyjmuje się ogólną wytyczną, że odpowiednia dla psa karma powinna składać się w 80% z mięsa, a w 20% z warzyw i zbóż. Kompozycja wartościowych białek zawartych w mięsie i podrobach, oraz witaminy i substancje mineralne z warzyw, zbóż i ryżu zaopatrują organizm psa w optymalny sposób. Wybór pomiędzy karmą mokrą, karmą suchą, pożywieniem gotowanym i surowymi posiłkami powinien opierać się między innymi na tym, jaka forma karmienia będzie dla Ciebie na co dzień możliwa. W końcu przy wybranym pożywieniu przez dłuższą chwilę należy pozostać. Częste zmiany w misce są dla organizmów wielu psów trudne do tolerowania. Jeśli z jakichś powodów zadecydujesz o zmianie karmy, musi przebiegać ona stopniowo.

Ciekawostki